Halte 5: de Ruine van Vinkeveen

Passagierstreinen 1915 – 1950, goederentreinen 1915 – 1965. Midden jaren ’60 gesloopt, maar de fundamenten zijn in 2019 weer opgegraven.

Donderdag 31 maart 1960 wandelde en fietste Roef Ankersmit van Utrecht -waar hij studeerde - naar Haarlem waar zijn moeder op een huis paste. De jonge, talentvolle fotograaf en spoorgek legde die dag een verdwijnende wereld vast: de dubbele brugwachterswoning 49, midden in de Demmerikse polder. De in de jaren '60 verlaten en gesloopte woning is nu nog in het landschap ter herkennen als de Ruine van Vinkeveen. De dames op de foto zijn waarschijnlijk dochter Bertha Pauw en moeder Alie Pauw - Duinmaijer. Click op de foto voor de uitgebreide geschiedenis van de wachterswoning

In deze dubbele woning woonden 2 vaak kinderrijke gezinnen – zonder stromend water of elektriciteit (en zelfs zonder wifi!). De taken van de mannen: Brugwachter, baanwerker en na de opening na de A2 begin jaren ’50 ook het bedienen van de spoorbomen over de snelweg. 

Zeer zeldzame foto van het interieur van de woning - rond de jaren '40. Dit zijn Toon en Alie Pauw met 3 van hun kinderen, zij kregen er uiteindelijk 11. Het gezin Pauw woonde hier van 1937 tot (waarschijnlijk) begin jaren '60. 1955 wordt ook genoemd als vertrekdatum, maar dat jaartal klopt waarschijnlijk niet.
De familie Pauw bij huisje 49, eind jaren '50 (?) Click op de foto om het interview met dochter Lies te lezen, op pagina 24 van het Demmeriks Dagblad/
Bij de ruïne heeft Staatsbosbeheer in 2024 een picknicktafel geplaatst - heerlijk om even te lunchen midden in het schitterende polder-landschap
De ruine in de pers

Boven- en onderstaande  foto’s geven een uniek inkijkje in het dagelijks leven in brugwachterswoning 49. (met dank aan Lucas Duijnmaijer, neef van Toon en Alie,  voor 6 van de 8 foto’s).  

De familie Pauw aan de noord-zijde van de woning
De zuid-zijde van de woning - met de spoorbrug. Naast brugwachter was vader Pauw ook baanwerker en bediende hij de spoorbomen bij de A2. Click op de foto voor meer informatie over het leven van de familie Pauw. (met dank aan Cock Willers)
Piet Duijnmaijer, de oudste broer van bovengenoemde Alie, bij huisje 49 ergens rond de jaren '50. Mooie details van de zuid-zijde!
Kinderen Pauw- ze moesten achter het hek blijven! Ook mooi beeld op de openstaande spoorbrug.
Kinderen Pauw, met op de achtergrond het kleine wachtershuisje dat bij vele bruggen stond
Kinderen Pauw - dicht bij het spoor.

Juni 2016: Mevrouw Lies Kraan- Pauw, een van de dochters van het gezin Pauw, vertelt in haar woning te Mijdrecht haar herinneringen uit de tijd dat zij in het spoorhuis woonde:
“Ik was vijf jaar toen mijn ouders naar de wachterswoning verhuisden. Dat was in 1937. Onze school lag bij het klooster. Hiernaast werd in de oorlogsjaren de provinciale weg N 401 aangelegd. De afstand van school naar huis was drie kilometer, 1 km naar het stationsgebouw en dan nog 2 km langs de spoorlijn naar huis. Er mochten geen kinderen uit school bij ons spelen vanwege de afgelegen ligging van ons huis. Als we op het spoorpad liepen waarschuwde de machinist op de trein ons met een fluittoon. We zwaaiden altijd naar de passagiers in de trein. Om kleren te kopen gingen we een enkele keer met de trein mee vanaf station Nieuwersluis naar Utrecht. We liepen dan eerst naar het station van Nieuwersluis. Een bijzondere gebeurtenis was het toen op 6 september 1938 de koninklijke trein met daarin koningin Wilhelmina van Den Haag naar Amsterdam reed om haar 40- jarig jubileum te vieren. Deze trein reed van Nieuwersluis naar Amsterdam Haarlemmermeerstation en kwam ook langs ons huis”.
Mevrouw Kraan-Pauw voegt aan dit verhaal toe dat ondanks de beperkingen die de woning had zij
er als kind met veel plezier heeft gewoond. (met dank aan Cock Willers die veel van de geschiedenis van deze lijn heeft vastgelgd). 

De bouwtekening van de 'Dubbele Woning' van de beroemde Amsterdamse architect Van der Pek
Het Bellopad werd maandag 26 juni 2017 bij de ruine geopend door burgemeester Maarten Divendal en spoorhuisdirecteur Gert Tetteroo, in het bijzijn van de zussen Lies en To Pauw. Click op de foto voor het verhaal van Lies over leven in de brugwachterswoning
Tussen de brugwachterswoning 49 en de A2 was halte Oukoperdijk, hier gefotografeerd op 31 maart 1960 door fotograaf Roef Ankersmit. Het pand, dat niet aan het Bellopad ligt, is nu woonhuis. Op de foto staan moeder Huberta Spithoven en dochter Lida van Weerdenburg (staand). Click op de foto voor hun aangrijpende levensverhaal
Tot 1986 waren er spoorbomen over de A2 - die pas dicht mochten nadat de politie aan beide kanten een file had veroorzaakt. Het was anders te gevaarlijk - en nu zou je er iedere dag het NOS journaal mee halen. Vader Pauw bediende in de jaren '50 ook deze spoorbomen.
De fundamenten zijn weer duidelijk zichtbaar in het Vlakke Land van de Demmerikse polder
De uitgegraven Ruine werd donderdag 21 maart 2019 door wethouder cultuur Marja Becker geopend.
Wethouder cultuur Marja Becker met Spoorhuis directeur Gert Tetteroo bij de opening van de Ruine.
Mooi stuk van Rosanne Kok in het Demmeriks Dagblad. Click op de foto om die krant te lezen.
Foto van Niesje Van Drie - Catsburg, die hier midden jaren '50 2 jaren naast de familie Pauw woonde met haar man Willem van Drie. Willem werkte niet bij het spoor, maar er was toen ook woningnood en het huisje naast de familie Pauw stond leeg. Het gezin verhuisde in december '54 naar Breukelen. Niesje en Willem hadden later altijd mooie verhalen over hun tijd in de brugwachterswoning, zonder electriciteit en kleding wassen in de sloot. Click op de foto voor het verhaal van hoe brugwachterswoning 49, 48 en station Wilnis familiaal met elkaar verbonden waren. Willem was de zoon van de in het artikel genoemde Marcus van Drie. Met dank aan Hans van Drie, de zoon van Willem en kleinzoon van Marcus, voor de wat vage maar toch erg mooie foto.
Voor de echte fans: de trouwacte van Toon en Alie Pauw